วันเสาร์ที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

ยูงทองคะนองฟ้า

ตอนที่หนึ่ง

อากาศในตอนเย็นค่อนข้างอบอ้าวสักหน่อย นาน ๆ จะมีลมพัดจากชายทุ่งมาให้ชื่นใจสักครั้ง ร่างสูงของชายหนุ่มหน้าตาคมคายผู้นั้นเดินทอดน่องไปตามทุ่งหญ้าที่แซมด้วย ดอกป๊อบปี้สีเหลือง ๆ แดง ๆ บานสะพรั่ง นาน ๆ ก็มองไปยังยอดปราสาทเพียร์สันอันตระหง่านทะมึนอยู่ไม่ห่าง เขาเป็นชายหนุ่มที่มีการศึกษาสูง ฐานะร่ำรวยแต่ทว่าเบื่อชีวิตหรูหราโอ่อ่าในลอนดอนจึงออกมาเยี่ยมเพื่อนใน ชนบท ตอนเย็น ๆ มักออกไปเดินเล่นตามชายทุ่งอยู่เสมอ
คริสเตียนคือชื่อของเขา ชายหนุ่มร่างสูงหน้าเข้มตาคมผู้นี้มีแผ่นอกกำยำผายกว้าง ส่อความเป็นนักกีฬาเต็มตัว ร่าเริง คุยเก่งและมีเสน่ห์ ทุกคนในครอบครัวของเจฟฟรีย์เพื่อนสนิทของเขาต่างชอบเขาทุกคน
ทันใดนั้น...ม้าตัวหนึ่งก็ควบตะบึงตรงมา คริสเตียนเงยหน้าขึ้น มองเห็นหญิงสาวผมทองผู้หนึ่งอายุราว ๆ ยี่สิบปี ใบหน้าสวยเต็มไปด้วยความตกใจเห็นได้ชัด ก่อนที่เขาจะรู้ตัวหรือว่าจะช่วยเหลือทัน ร่างหล่อนก็ถูกสลัดตกจากหลังม้าลงมาล้มฟุบอยู่ไม่ห่างจากเขานัก เจ้าม้าสีทองแดงตัวนั้นวิ่งไปหยุดยืน ร้องฮี้ ๆ ๆ อยู่ไม่ห่างนัก ชายหนุ่มรีบวิ่งตรงเข้าไปหา เขาพยุงร่างหล่อนขึ้นมา หญิงสาวสูดปากเบา ๆ ด้วยความเจ็บปวด
“คุณเป็นอะไรบ้าง” คริสเตียนถามอย่างสุภาพ เธอสั่นหน้ามองเขาด้วยความสงสัย ชายหนุ่มยิ้มให้
“ผมชื่อ...คริสเตียน”
“ฉัน..มาเดอลีนค่ะ” เธอพูดเบา ๆ เสียงหวาน มองสบตาเขาด้วยความสนใจ “ฉันไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลย”
คริสเตียนหัวเราะ “ผมเพิ่งมาจากลอนดอน...เพื่อมาท่องเที่ยว...คุณคงจะไม่เป็นอะไรมากนะครับ” เขาพูด มองไปสำรวจร่างกายหล่อน หญิงสาวผมทองแต่งกายชุดขี่ม้าสีทึบ นุ่งกางเกงรัดร่างสวมบู๊ทขึ้นมาถึงเข่าขัดมันปลาบ มันเป็นหนังแกะราคาแพง แสดงถึงฐานะอย่างดี
นอกจากรอยคลุกฝุ่นและถลอกนิดหน่อย หญิงสาวเจ้าของนามมาเดอลีนไม่ได้เป็นอะไรมากนัก เขามองสำรวจไปทั่วร่างเธอ คริสเตียนก็รู้สึกใจเต้นแรงพิกลเมื่อมองความสะสวยที่ใบหน้ารูปไข่ แก้มแดงเปล่งปลั่งด้วยเลือดสาว นัยน์ตาสีฟ้าใสแจ๋วเป็นประกายกลอกกลิ้งแววหวาน ปากอันเต็มอิ่มยังแดงสดยิ้มน้อย ๆ อยู่เสมอ เสื้อกางเกงอันรัดรูปทำให้เขาสังเกตว่าทรวงอกอวบเต่งพุ่งผลิเต็มเต้า กระเพื่อมน้อย ๆ ดันเสื้อออกมาแทบปริ แต่สะเอวซิคอดกิ่วเล็กบางไม่น่าเชื่อว่าจะรองรับเอาส่วนสะโพกอันผายกว้างกลม กลึงได้ส่วนสัดอันแสนสะคราญนั้นไว้ได้
ท่อนขาเธอกลึงเรียวลาดโค้งได้ส่วนเหมาะเจาะ แม้แต่แขนและมือก็เรียวแบบบาง แสดงว่าเป็นลูกผู้ดีมีสกุลแถวนั้นแน่ ๆ หญิงสาวสังเกตเห็นเขามองส่วนสัดของเธอเช่นนั้นก็หน้าแดงด้วยความกระดาก พยายามจะชันร่างลุกขึ้น ทว่ากลับเซซวนลงไป “อุ๊ย...” เธอร้องเบา ๆ หน้านิ่ว เขารีบประคองร่างอรชรไว้ทันที
“ขาฉันคงแพลงเสียแล้ว...” เธอพูดเสียงสั่น “เพราะเจ้าแฟรี่ตัวดีนี่เอง”
“มันคงตื่นอะไรสักอย่าง” เขาเดา
“งูค่ะ..” เธอตอบ “ดูซิเตลิดวิ่งจนรั้งไม่อยู่...สายรัดทึบก็ขาด..ดิฉันไม่คอหักตายก็นับว่ายังโชคดี”
“แล้วคุณจะกลับยังไงครับ..” เขาถาม
เธอหันมามอง แก้มแดงสุกปลั่งเกือบจะชนกับจมูกโด่งของเขา สาวสวยหน้าแดงระเรื่อหลบตาลงต่ำ “อ้า...พอจะขี่หลังมันกลับได้ค่ะ”
ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่กลิ่นหอมจากแก้มผ่องปนคละกับน้ำหอมอย่างดีทำ ให้เขาสูดดมอย่างชื่นอกชื่นใจ หญิงสาวพอจะรู้ทันเขา หล่อนยิ่งหน้าแดงก่ำ ค้อนให้อย่างคมคาย “ได้กลิ่นเหม็นอะไรรึคะ...”
“กลิ่นหอมต่างหาก...ช่างหอมเสียจริง ๆ หอมเหมือนกลิ่นดอกไม้สวรรค์..แต่คงไม่ใช่”
“งั้นกลิ่นอะไร ” เธอถามไปโดยไม่ตั้งใจ เขากลับยิ้มกว้าง มองสบตาเธออย่างเจ้าชู้ “คงเป็นกลิ่นจากแก้มคุณมากกว่า..มาเดอลีน...เพราะมันช่างหอมชื่นใจ”
“อุ๊ย..คุณรู้ได้อย่างไรคะ..ว่าเป็นกลิ่นแก้มดิฉัน...เพราะคุณยังไม่เคยสักหน่อยว่า...”
“ผมเดาเอาน่ะซิครับ..ว่าต้องเป็นกลิ่นแก้มคุณ...เพราะมันหอมออกอย่าง นี้...ผู้หญิงสวย...กลิ่นตัวก็หอม..น่ารัก..รัญจวนใจ” ผิวหน้าของสาวน้อยยิ่งแดงเปล่งปลั่งนัยน์ตาวาวหวานเพราะคำของเขา เธอหันไปดูเจ้าม้าที่ยืนเล็มหญ้าพลางผิวปากเบา ๆ มันผงกหัวขึ้นมองแล้วก็วิ่งเหยาะ ๆ เข้ามาหา
“อ้อ...หายตื่นแล้วรึ...เจ้าตัวดี”
“คุณจะขึ้นม้าได้ยังไงละครับ..มาเดอลีน”
“อ้า...ไม่ทราบ...ลาก่อนค่ะ...อ้อ..ขอบคุณที่กรุณาช่วยเหลือ” เขาหัวเราะอีกครั้ง มองดูหล่อนพยุงร่างจะขึ้นหลังม้า ทว่า..ไม่อาจจะขึ้นได้เพราะยังเจ็บขา
“อุ๊ย..หัวเราะอะไรน่ะ..” มาเดอลีนค้อนอย่างหมั่นไส้
“ขำที่คุณจะขึ้นม้าให้ได้นะซิ...ขาแพลงขึ้นไม่ได้หรอก...มา..ผมจะช่วย”
“แต่..อ้า..” เธอพูดอาย ๆ
เขาไม่พูด ตวัดร่างอรชรตรงขาพับและต้นคอยกขึ้นไปวางอยู่บนอานได้สำเร็จ ทว่า..มือเขาซิ ยังวางตรงขาพับอันนุ่มนิ่มของเธอไม่ยอมปล่อย
“อ้า...ขอบคุณค่ะ...คริสเตียน...อี๊ย์...ปล่อยซิคะ...ดิฉันจะไปละ..” เขาถอนใจ ชักมือออกอย่างแสนเสียดาย หนุ่มสาวมองตากัน แล้วมาเดอลีนก็กระตุ้นม้าออกจากที่มุ่งหน้าตรงไปยังปราสาทเพียร์สันที่ตั้ง ตระหง่านอยู่ในยามเย็นนั้นทิ้งให้เขามองตามไปอย่างครุ่นคิด ไม่อาจจะลืมกลิ่นหอมจากร่างและเนื้อขาอันนุ่มนิ่มได้
“มองเพลินเลยนะคะ...พี่คริสเตียน” เสียงพ้อดังขึ้นข้าง ๆ ชายหนุ่มสะดุ้งด้วยความตกใจหันไปเห็นร่างของ ซิลเวีย น้องสาวของเจฟฟรีย์เพื่อนรัก กำลังมองเขาด้วยสายตาเป็นประกาย
“อ้า...น้องซิลเวียมาเมื่อไหร่ พี่ไม่ทันได้มอง” คริสเตียนพูดกระดาก ๆ
“อ๋อ..จะมองอย่างไรละคะ ก็พี่คริสเตียนกำลังเพลินกับคุณหญิงมาเดอลีนอยู่นี่...”
“คุณหญิง” เขาร้อง “มาเดอลีนน่ะรึ เป็นคุณหญิง”
“อุ๊ย..คุยกันตั้งนานยังไม่รู้หรือคะ” เธอค้อนอย่างหมั่นไส้ “คุณหญิงมาเดอลีนเป็นธิดาคนเดียวของท่านดยุ๊คแห่งเวลส์ พวกเราจึงเรียกเธอว่าคุณหญิง เข้าใจหรือยังล่ะคะ”
คริสเตียนพยักหน้าช้า ๆ “อ้า..งั้นเธอก็อาศัยอยู่ในปราสาทเพียร์สันนะซี...”
ซิลเวียพยักหน้า “ใช่ค่ะ...อยู่กับท่านผู้หญิงจูเลียน่าและท่านดยุ๊คเพียร์สัน ซึ่งเป็นคุณพ่อคุณแม่ของเธอ อ้า...พี่คริสเตียนสนใจคุณหญิงมาเดอลีนรึคะ” เธอเอียงคอถาม ทำให้คริสเตียนหัวเราะเก้อ ๆ “เปล่าหรอก เรื่องอะไรพี่จะต้องไปสนใจเธอในเมื่อพี่มีน้องสาวน่ารักเช่นซิลเวีย”
“อุ๊ย..ซิลเวียไม่น่ารักหรอกค่ะ พี่อย่ามายอเลย..สู้มาเดอลีนไม่ได้หรอก”
“ทำไมจะสู้ไม่ได้” เขาหัวเราะ จับเอวเด็กสาวด้วยสองมือ มองกวาดไปทั่วร่างเธอล้อ ๆ “ไม่ว่าใบหน้าหรือรูปร่าง เธอเป็นสาวสวย มีเสน่ห์ น่ารักยิ่งกว่าคุณหญิงมากนักนะ ซิลเวีย”
ใบหน้าเด็กสาวแดงก่ำไปด้วยความดีใจ “จริงหรือคะ...พี่คริสเตียน ซิลเวียสวยกว่าคุณหญิงมาเดอลีนจริง ๆ รึคะ...พี่หลอกให้หนูดีใจหรือเปล่า”
ชายหนุ่มหัวเราะ “ไม่ได้หลอกนะ ซิลเวีย หนูสวยจริง ๆ ขนาดดาราแห่งไพน์วู๊ดเทียวล่ะ สวยทั้งหน้าและเชฟ อก เอว สะโพก น่อง ท่าเดิน การยิ้มของหนูสวยหมดทุกอย่างเชียวล่ะ”
เด็กสาวแสนจะดีใจเมื่อถูกเขาชมเพราะเธอหลงรักเพื่อนของพี่ชายผู้นี้มา ตั้งแต่เขามาอยู่ใหม่ ๆ ร่างอันอวบอัดในวัยสาวจึงทอดระทวยให้เขาชมโฉมอย่างเต็มตาเต็มใจ
คริสเตียนก็เพิ่งจะสังเกตเธอเป็นครั้งแรก อา..ซิลเวีย สาวน้อยเธอเติบโตเป็นสาวเต็มตัวแล้ว หน้าหวาน อกอวบพุ่งจนล้นอกจนเห็นปลายยอดเป็นเม็ดแหลมได้ถนัด ต่ำลงมาเล่า หนั่นสะเอวคอด หน้าท้องแบนราบเพราะการทำงานต่าง ๆ อยู่ไม่ขาด ส่วนสะโพกก็ผายใหญ่ โค้งลาดลงมาเรียวยาวตามท่อนขา ความอวบอัดหนั่นเครียดทำให้ชายหนุ่มป่วนใจหนัก
กระโปรงปลายบานที่ยาวกรอมข้อเท้ายามเมื่อลมพัดมาแนบเนื้อไปทุกส่วน ไม่ต้องสงสัยหรอกว่ามันจะแนบเนียนไปตามท้องน้อยช่วงขาหนีบเฉพาะโคกเนื้อรูป สามเหลี่ยมตรงหว่างขามากเพียงใหน คริสเตียนกระเดือกน้ำลายเอื๊อก บา...มันช่างเป็นโคกเนื้อที่บวมอูมโหนกง้ำเต็มหว่างขา ราวกับกระดองเต่านาตัวใหญ่ ทำให้เจ้าท่อนเนื้ออันนอนสงบในกางเกงเริ่มจะเกิดปฎิกิริยาอย่างไรชอบกล
“อุ๊ย...พี่มองอะไรซิลเวียคะ” เด็กสาวถามอาย ๆ เมื่อมองเห็นเขาตะลึงมองดูโคกเนื้อเธอเช่นนั้น ความอายทำให้เธอทุบอกเขาเบา ๆ แต่คริสเตียนกลับจับมือเธอไว้แน่น
“ซิลเวียจ๋า..อยู่คุยกับพี่ก่อนได้ไหม”
“ม่าย...พี่ก็ไปคุยกับคุณหญิงมาเดอลีนซิ” เธอตอบด้วยความแสนงอน เขาหัวเราะอย่างรู้ทันมารยาหญิง
“แต่พี่ต้องการคุยกับเธอมากกว่านี่...นะ..ซิลเวีย เรานั่งคุยกันตรงนี้เถอะนะจ๊ะ...คนดี”
“อ้า...เดี๋ยวพ่อให้ใครมาตาม...อย่าคุยนานนะคะ” เขาฉุดเธอให้นั่งลงเคียงข้าง ซิลเวียมองสบสายตาเขาก็พบกับนัยน์ตาอันเร่าร้อนของคริสเตียนกำลังมองอยู่ ก่อนแล้ว ทำให้เลือดสาวฉีดซ่านไปทั่วแก้ม เขาค่อย ๆ ยื่นหน้าเข้าไปหาจนลมหายใจอุ่น ๆ กระทบหน้าหล่อน
ราวกับมีมนต์สะกด ซิลเวียปรือเปลือกตาลง ปากแดงระเรื่อด้วยเลือดสาวเผยอเล็กน้อย หายใจแรงจนอกกระเพื่อมเมื่อปากเขาประทับกับปากเธอแนบสนิท มือเขาโอบไปรวบไหล่อวบของเธอรั้งเข้ามากอดแน่น ลิ้นผะผ่าวพุ่งเข้าตวัดกับลิ้นอ่อนนุ่มของซิลเวียอย่างดูดดื่ม เด็กสาวผวากายยะเยือกตวัดลิ้นตอบโต้เขาอย่างเผ็ดร้อน
อา..การสัมผัสด้วยส่วนที่รู้สึกไวที่สุดในร่างกายทำให้ความรู้สึกของสาวน้อย คุกรุ่น เร่าร้อนเสียววูบวาบไปถึงขั้วหัวใจ เลือดสาวแล่นซ่านร้อนซู่ซ่าไปทั้งตัว
มือสาก ๆ ของเขาควานเข้ากระทบก้อนเนื้ออวบเต่งที่พุ่งผลิอยู่เต็มอก บีบคลำขยำเล่นเบา ๆ ทำเอาสาวน้อยผวาเยือกแอ่นอกเชิดอย่างลืมตัว มือเขาจึงกดบีบเต้านมอวบใหญ่แข็งหยุ่นเล่นอย่างมันเขี้ยว
“พี่ขา...อี๊ยย...อย่าบีบคะ..” ซิลเวียครางเสียงสั่น ๆ ผวาเข้าซบอกเขา ทว่า..คริสเตียนเขาไม่ยอมปล่อยมือสาก ยิ่งบีบขยำก้อนเนื้ออวบเต่งเต็มมือเป็นพัลวัน ทั้งบีบ ทั้งเคล้นคลึง แม้จะนอกผ้าก็ทำให้สาวน้อยหน้าแดงก่ำหายใจถี่ ๆ ราวกับได้รับความเหน็ดเหนื่อยเสียเต็มประดา
ใบหน้าเขายิ่งจูบไซร้แก้มหอมและซอกคอเธออย่างไม่ยอมห่าง ลมหายใจเร่าร้อนเป่ารดเนื้อนิ่มจนสาวน้อยขนลุกเกรียว น้ำลายสอเต็มปากแต่คอแห้งผาก ใจเต้นระทึกไปด้วยความตื่นเต้นขนาดหนักจนเกือบจะเป็นลม เนื่องจากเธอไม่เคยผ่านประสบการณ์สวาทมาก่อนเลย
คริสเตียน เขาจัดเจนเรื่องนี้พอตัว ครั้นเห็นร่างสาวอ่อนระทวยอยู่กับอกเช่นนั้น มือสาก ๆ ที่ลูบคลำบัวสวรรค์อยู่นอกผ้าก็ค่อยสอดล้วงเข้าไปในเสื้อคอกว้าง ซิลเวียหายใจสะท้านบิดร่างระรัว ทว่า เจ้ามือซนของเขาก็ควานเข้าไปจนได้ อา...มันกระทบเอาก้อนเนื้อเต่งตึงอบอุ่น อวบหยุ่นเต็มอก มันพองอูมมากกว่าเดิมเพราะเลือดสาวแผ่ซ่านไปตามจุดกำหนัด มือหยาบของเขาจึงช้อนกำบัวสวรรค์เข้าไปเต็มอุ้ง ทั้งคลึงเคล้นบีบขยำ นิ้วกลางกับนิ้วชี้คีบเอายอดตุ่มถูไถไปมาจนมันเกร็งตัวขึ้นมาแข็งระรัว
ซิลเวียถึงกับผวาร่างสูดปากขนลุกเกรียวไปทั้งตัวเมื่อเต้านมถูกมือสาก ๆ ของเขาบีบขยำเอาด้วยเนื้อแท้เช่นนั้น รู้สึกตัวเบาหวิวล่องลอย หูอื้อ ตาพร่าไปหมด
คริสเตียนหายใจหนัก ๆ ด้วยความกระสันต์ เร่งบีบมือขยำก้อนเนื้ออวบเต่งเล่นอย่างมันเขี้ยว เดี๋ยวเต้าซ้าย...ย้ายไปเต้าขวา บางครั้งก็บีบบี้หัวนมเม็ดน้อยเล่นอย่างสนุก อีกมือหนึ่งก็วางลงบนหน้าท้อง ลูบไล้ไปตามสันสะโพกอันโค้งลาดคลำคลึงท่อนขาอวบใหญ่หนั่นเนื้อของเธอเล่น มือเขาค่อย ๆ เลิกเอาชายกระโปรงขึ้นมาอย่างเบาหวิวจนซิลเวียไม่รู้สึก มันค่อย ๆ เลยต้นขาอันขาวผ่องขึ้นมาเรื่อยจนมองเห็นท่อนขาอันขาวจั๊วะ กลมกลึงราวกับงาช้าง ชายกระโปรงยิ่งสูงขึ้นจนกระทั่งถึงหน้าขาอันขาวผ่องไร้ไฝฝ้าราคี มืออันร้อนผะผ่าวของเขาก็กางแปะลงบีบท่อนขา ลูบเล่นแผ่ว ๆ จนสาวน้อยสูดปากเบา ๆ ขนลุกเกรียวไปทั้งตัว
แล้วมือสัปดนของเขาก็วกวนตะปบเอาโคกเนื้อเนินสวรรค์ที่ซุกซ่อนอยู่ตรงขาหนีบใต้ท้องน้อยอย่างรวดเร็ว
“อุ๊ย...พี่ขา...”
“ซิลเวียจ๋า...อื้อฮือ...”
หนุ่มสาวทั้ง สองสะดุ้งขึ้นพร้อม ๆ กันเมื่อมือเขาตะปบเอากระดองโคกมหาศาลของหล่อนอย่างถนัดถนี่ เพราะซิลเวียไม่ได้นุ่งกางเกงลิง แน่ละมือของเขาจึงพบกับเนื้อแท้ ๆ ของสาวสวยอย่างถนัด อุบา...มันช่างอวบโคกเต็มไม้เต็มมืออะไรเช่นนี้มิหนำซ้ำยังนุ่มนิ่มหยุ่นมือ มีกลุ่มขนนิ่ม ๆ ราวกับไหมพรมประปรายอยู่บนเนินสวรรค์นั้น ทำให้ชายหนุ่มบีบคลึงโคกโยนีของเธอเล่น
ข้างสาวน้อยซิลเวียหล่อนก็แสนจะเสียวใจนักเมื่อมือเขากระทบกับโคกสวรรค์ของ เธอเป็นครั้งแรก อา..ความหยาบกร้านของมือผู้ชายทำให้เธอขนลุกเกรียวหนีบขาเข้าหากันอย่างลืม ตัว แต่มันกลับหุบเอามือของเขาคาไว้กับกลางโคกสวรรค์ของเธอด้วย
“อุ๊ย...พี่ขา...อย่าค่ะ...เอามือออก...โธ่..อย่าจับตรงนั้น...อี้ย์..” เธอครางเสียงเครือ ๆ ไม่กล้ามองหน้าเขา ร่างอวบบิดเบือนไปมา แต่คริสเตียนเขากำลังคึกคะนองหนัก มือหนึ่งเร่งบีบขยำเต้านมอันอวบอั๋นเต็มมือ อีกมือก็ตะปบปิดกระดองโคกกลางหว่างขาบีบคลึงเล่นอย่างมันเขี้ยวเช่นกัน
“โธ่...เอาออกเถอะ...พี่ขา...หนูเสียว...ซี๊ด...อูย...อูยยย” ซิลเวียครางเบา ๆ ส่ายหน้าไปมานัยน์ตาปรือเยิ้มด้วยพิษกำหนัดอันแผ่ซ่านไปทั่วทุกขุมขน
“อย่าห้ามพี่เลย...หนูจ๋า...พี่ทนไม่ไหว...ของหนูมันช่างอวบโคกเต็มมือพี่ดี อะไรอย่างนี้” เขาพูดแหบ ๆ ขยับมือคลึงคลำโคกโยนีเธอเล่น ปลายนิ้วกระทบกับร่องบุ๋มลงเป็นแอ่งสวรรค์ น้ำเหนียว ๆ ไหลเยิ้มเต็มปากแคมแสดงว่าสาวน้อยยอดสวยกำลังกำหนัดสวาทเต็มที่ นิ้วซนของเขาจึงกดลงตรงรอยบุ๋ม บดบี้ลงบนปลายจงอยเนื้อเงี่ยนอย่างจัง
ร่างอวบของเด็กสาวสะดุ้งเฮือก ส่ายสะโพกบิดไปมาเมื่อปลายแตดถูกเขาบี้อย่างจังจนมันแข็งเด่ขึ้นมา ชายหนุ่มยิ่งบี้กดหนัก ๆ ก่อนจะวกต่ำลงไปแทรกนิ้วกลางร่องแคมอันหยาดเยิ้มจนพบกับปากรูสวรรค์ที่แย้ม อ้าอยู่น้อย ๆ เยิ้มไปด้วยน้ำเมือกเอ่อชุ่ม เขายิ่งกดนิ้วลงแยงปากรูเข้าไปนิดหนึ่งแล้วชักเข้าชักออกนิด ๆ อยู่เช่นนั้นจนปากรูขยายอ้ารับนิ้ว ชายหนุ่มจึงกดลึกลงไปแล้วสอดล้วงควานปาดไปรอบ ๆ รู
“อูย...พี่จ๋า...อย่า...อย่าค่ะ...ซี๊ด...หนูเสียว...อย่าแยงรู...อูย...หนู ทนไม่ไหวแล้ว...พี่ขา..” สาวน้อยครางหงิงบิดร่างไปมาแอ่นอกเชิด ท่อนขาถ่างอ้าซ่า ตาปรือเยิ้มราวกับคนง่วงนอนขนาดหนัก
คริสเตียนยิ้มกริ่มเมื่อรู้ตัวว่าได้ปลุกปั่นความเงี่ยนของแม่สาวน้อยนมใหญ่ หีโคกอย่างเต็มคราบแล้ว เขาเองก็กระดอแข็งโด่เต็มกางเกง หัวบานเต้นกระดุ๊บ ๆ หงึก ๆ ด้วยความกระหายจัดเช่นกัน
ชายหนุ่มแยงนิ้วลงไปจนสุดโคนครูดกับช่องเนื้ออันอ่อนนุ่มนิ่มแล้วชักเข้าชัก ออกช้า ๆ ช่องเนื้อนั้นเริ่มขมิบนิ้วเขาอยู่หยุบ ๆ ตลอดรู แสดงว่าซิลเวียกำลังประสบกับความเงี่ยนง่านดาลฤดีแดขนาดหนัก
เขารั้งร่างของเธอลงนอนหงายพาดตัก ปากประกบปากดูดลิ้นอย่างเผ็ดร้อน ซิลเวียผวาร่างขึ้นกอดคอเขาแน่น พุ่งลิ้นเข้าปากให้เขาดูดอย่างเอร็ดอร่อย สะโพกผายใหญ่ของเธอก็ยกร่อนขึ้นส่ายไปมา กระโปรงถลกขึ้นมากองอยู่บนท้องน้อยมองเห็นท่อนล่างขาวจั๊วะเปลือยเปล่าล่อน จ้อน แคมโคกขมิบคาบเอานิ้วเขาเข้าไปแน่น
คริสเตียนคลายปากออกเหลียวไปมองดูทางเบื้องล่าง อุบา...งามนัก...แม่คุณเอ๋ย...เขาชักนิ้วหลุดจ๊วบออกมา เห็นคราบเมือกเกาะเต็มนิ้วเป็นมันแผล็บ เด็กสาวยอดสวยนอนหงายอ้าซ่าถ่างขาด้วยความเงี่ยนจัด
ตรงหว่างขาใต้ท้องน้อยนั้น โคกหีโหนกขาวนูนเด่นขึ้นมาล่อตา แผ่นเนื้อขาวจั๊วะทั้งสองประกบกันแน่นตรงกลางโคกสวรรค์ มองเห็นรอยบุ๋มยุบลงไปเป็นแอ่ง ถัดขึ้นไปเป็นฐานเนื้ออันแผ่กว้างไปถึงท้องน้อยคับเต็มหว่างขาเรียวลาดจนวน หายลงไปถึงง่ามตูด ริมแคมโคกนั้นมีขนหมอนสีทองขึ้นอยู่เพียงบาง ๆ ประดับให้โคกเนื้อนั้นยิ่งยียวนกวนสวาทเป็นทวีคูณ
สุดจะอดใจได้แล้ว คริสเตียนรีบวางมืออันระอุร้อนลงบนแผ่นเนื้ออันขาวผ่องอูมอิ่มของสาวน้อย คลึงขยำเล่นอย่างกระหายจัด นิ้วซนแหวกเอาแคมทั้งสองให้แหกอ้าออกจากกัน
สาวน้อยสะดุ้ง ถ่างขาอ้าซ่าออกไปอีกด้วยความเสียวกระสันต์ แคมหีขาวผ่องแหกถลนแบะติดโคนขา มองเห็นแคมในแดงระเรื่อ เม็ดแตดลุกชันออกมาชี้เด่ ตลอดแคมอ้าเป็นชวากแดงแจ๋ ปากรูแดงอร่ามเยิ้มไปด้วยน้ำเมือกเต็มปากรูอันอ้ากลวงตีบลึกลงไป
กลิ่นน้ำเมือกอันทะลักออกมาเอ่อนองนั้นส่งกลิ่นหอมจรุงยั่วให้เจ้าหนุ่ม คริสเตียนไม่อาจทนทานต่อไปได้ หน้าเขาฟุบฮวบลงบนโคกหีโหนกขาวของเธอแล้วจูบฟัดเกลือกกลิ้งไปทั่วเนินและแคม หี ร่างสาวน้อยผวาเฮือกแอ่นอ้ากระดองเงี่ยนขึ้นมาส่ายคลึงกับใบหน้าเขาแน่น
“พี่ขา...ซี๊ด...อย่าจูบ...หนูเสียวใจจะขาดแล้ว....พี่ขา” ซิลเวียครางเสียงสะอื้นกอดคอเขาแน่น แต่คริสเตียนไม่ฟังเสียง ยิ่งจูบฟัดเกลือกเคล้นโคกแคมอล่องฉ่องของแม่สาวน้อยอย่างดุเดือด ลิ้นสาก ๆ แลบออกมาเลียแคมอยู่แผล็บ ๆ ด้วยความเอร็ดอร่อยเล่นเอาซิลเวียเด้งตูดหราส่ายหน้าเร่า ๆ สูดปากระงมด้วยความเสียวซ่านจับใจ ยิ่งกว่านั้นเขายังแหกขาอ่อนอันขาวผ่องกว้างออกแล้วแลบลิ้นสอดแยงเข้ารูหี อ้าแดงอย่างรวดเร็ว
“ว๊าย...ตายแล้ว...อูยย...พี่ขา...ซี๊ด..” สาวน้อยครางระงมผวาแอ่นก้นหรา สองขาแบะอ้าออกไปเต็มเหยียด น้ำอร่อยไหลเยิ้มออกมาเต็มช่อง ลิ้นยาว ๆ ของเขายิ่งสอดล้วงเข้าออกในรูหีอันตีบคับไม่หยุดหย่อน ร่างสาวน้อยสั่นเร่า ๆ ยิ่งกว่าปลาถูกทุบหัว หน้าส่ายเอวบิดยักไปยักมา เสียงสูดปากดังเร่า ๆ ไม่ขาดระยะ
พลันมือทั้งสองของคริสเตียนก็เอื้อมไปคว้าเอาก้อนเนื้อบนยอดอกอันสั่นพริ้ว บีบขยำอย่างหื่นกระหาย เสื้อถูกดึงต่ำลงมาจนก้อนเนื้ออวบอัดอล่องฉ่องดีดดิ้นขึ้นมาอวดเขาทั้งสอง เต้า ชายหนุ่มยิ่งอ้าปากจูบไซร้แคมหี บีบเคล้นเต้าเนื้อนมนางอย่างมันมือ
“อูย...พี่ขา...พี่...ซิลเวียทนไม่ไหวแล้ว...ซี๊ด...อูยย...อย่าดูด...พี่ ขา...ซิลเวียยอมแล้ว...อู๊ยยย...ยอมทุกอย่าง...ซี๊ด...ขออย่างเดียว...อย่า ดูดรู...มันเสียวเหลือทนแล้ว...พี่ขา..” สิ้นเสียงออดอ้อนครางระรัวของสาวน้อยเงี่ยนสวาทเจ้าของโคกหีโหนกนูน อล่องฉ่องเต็มหว่างขา หนุ่มคริสเตียนผวาร่างขึ้นคร่อมทับ มือรูดซิปพรืด งัดเจ้าชะโดใหญ่หัวบานแดงแทบจะระเบิดกระจุยไปเพราะความเงี่ยนออกมากระดกหัว หงึก ๆ หงัก ๆ อย่างน่ากลัว
แต่ก่อนที่เขาจะจับมันยัดเข้าช่องโยนีอันแบะอ้ารอรับอยู่ด้วยความเต็มใจนั้นเอง ก็มีเสียงเรียกดังขึ้นก่อน
“พี่ซิลเวีย...พี่คริสเตียน...กลับบ้านเถอะ...ถึงเวลาอาหารแล้ว” หนุ่มสาวทั้งสองสะดุ้งเฮือกขึ้นสุดตัว อารมณ์สวาทของซิลเวียลดวูบลงไปทันที
“อุ๊ย...ยายเอวามาเรียกแล้วค่ะ...พี่คริสเตียน...อี้ย์...ลุกขึ้นซิ” เธอพูดอาย ๆ ผงกหัวขึ้นเห็นเจ้าท่อนควยแข็งโด่กระดกหงึก ๆ อยู่เหนือโคกหีโหนกขาวของตัวเองก็ต้องขนลุกเกรียว ๆ
“เดี๋ยว..ซิลเวีย...แหม...น่าเจ็บใจเสียจริง ๆ” เขาว่ามือกำท่อนควยแข็งโด่ลดหัวลงทิ่มขยี้เม็ดเงี่ยนอันชี้เชิดอยู่กลางแคม ดุ๊บ ๆ จนซิลเวียสูดปากส่ายก้นหลบด้วยความเสียว
“อี๋ย์...อย่าค่ะ...พี่ขา...ซี๊ด...เสียว...อูย...อย่าทิ่มตรงเม็ดแตดซิ คะ...เดี๋ยวยายเอวามาเห็นเข้า...อุ๊ย...เอาออก” แต่คริสเตียนกำลังมันไม่ยอมฟังเสียง ยิ่งกดหัวถอกทิ่มขยี้เม็ดเงี่ยนเล่นยกใหญ่ จนเด็กสาวครางอี๋แอ่นกระดองโคกให้เขาทิ่มอย่างลืมตัว “เร็วเถอะค่ะ...พี่...เดี๋ยวแกเห็น...อุ๊ย...เอาออกเถอะค่ะ...โธ่..”
“ซิลเวียจ๋า..คืนนี้เข้าไปในห้องนอนของพี่นะ...พี่จะทำให้น้องมีความสุขต่อนะ..”
“อ้า...อ้า..” เด็กสาวอึกอัก
“ซิ..ซิลเวีย..รับปากซิ..ม่ายพี่จะทิ่มอยู่อย่างนี้นะ...ให้ยายเอวาแกมาเห็น”
“อุ๊ย..บ้า...อย่านะ...พี่คริสเตียน...อ้า..ค่ะ...ซิลเวียจะไปหาพี่ที่ห้องนอน อี้ย์..เอาออกซิ”
ชายหนุ่มรีบโหย่งตัวลุกขึ้นยืนด้วยความเสียดาย มองดูเด็กสาวแสนสวยตลบกระโปรงปิดของดีแล้วลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าอย่างอาย ๆ ครั้นเหลือบมาเห็นเจ้าเครื่องเล่นอันแข็งโชนของเขาก็หน้าแดงก่ำ
“อุ๊ยพี่...นุ่งกางเกงซิคะ...อี๊ย์...ไอ้นั่นออกมา..เดี๋ยวยายเอวาเห็น...เร็ว ๆ ซิคะ..”
“ซิลเวียนุ่งให้พี่หน่อยซิจ๊ะ...คนสวย”
“อุ๊ย...แหม..” ด้วยความอายเกรงว่าน้องสาวจะมาเห็น ซิลเวียจึงเอื้อมมือสั่น ๆ ไปคว้าเอาเจ้าท่อนเนื้ออันแข็งโด่ร้อนผะผ่าวของเขายัดเข้าไปในกางเกง แต่ก็ต้องเสียวสยิวมือจนขนลุกเกรียวกราวไปทั้งร่าง เพราะเกิดมาเพิ่งจะเคยจับเจ้าท่อนลึงค์ของชายเป็นครั้งแรก
หลังจากทั้งสองแต่งตัวจนเรียบร้อยแล้วจึงเดินมุ่งหน้าไปพบกับเอวา น้องสาววัยสิบหกของซิลเวีย แล้วทั้งสามก็มุ่งหน้ากลับบ้านซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ขออนุญาดแอดมินนะครับ
ฝากซีรี่ เรื่องเสียวซีรีย์เกย์ รัก กามรมย์
http://www.tunwalai.com/story/238309

เล่าเรื่องเสียวเกย์ รัก กามรมย์
http://www.tunwalai.com/story/234926/

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น